Απεικονιστικές τεχνικές

Οι απεικονιστικές τεχνικές παίζουν ήδη εδώ και δεκαετίες έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην μελέτη και την προστασία των έργων τέχνης. Ονομάζονται έτσι γιατί παρέχουν πληροφορία σε μορφή εικόνας, σε αντιδιαστολή πχ. με τις φασματοσκοπικές τεχνικές που παρέχουν, αντίστοιχα, φάσματα. Ένα βασικό πλεονέκτημα των τεχνικών αυτών είναι ότι η μελέτη του έργου μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς να το «αγγίξει» ο ερευνητής και χωρίς να απαιτείται η λήψη μικροδείγματος. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι πως οι τεχνικές αυτές εκμεταλλεύονται ακτινοβολίες από όλο, σχεδόν, το ηλεκτρομαγνητικό φάσμα, δηλ. ακτινοβολίες με μήκη κύματος πέρα από την ορατή περιοχή. Για τον λόγο αυτό μπορούν να καταγράψουν πληροφορίες που δεν είναι αντιληπτές από το ανθρώπινο μάτι. Το είδος και η ποιότητα των πληροφοριών που λαμβάνονται κάθε φορά εξαρτώνται από τον διαθέσιμο ανιχνευτή (πχ. μία φωτογραφική μηχανή ή μία ειδική κάμερα), από τις φωτιστικές πηγές και από το ίδιο το έργο που εξετάζεται. Ανεξάρτητα, πάντως, από τον διαθέσιμο εξοπλισμό οι απεικονιστικές τεχνικές μπορούν να προσφέρουν πληροφορίες για την τεχνική κατασκευής ενός έργου, για υποκείμενα ζωγραφικά στρώματα που δεν είναι ορατά με γυμνό μάτι, για περιοχές του έργου που έχουν υποστεί επεμβάσεις στο παρελθόν, κ.α.  

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΛΗ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΜΒΟ

ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ Η ΧΡΗΣΗ ΣΥΣΚΕΥΗΣ ΥΨΗΛΟΤΕΡΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ