Τα κεραμικά έργα δημιουργούνται με το πλάσιμο του πηλού (αργιλώδες χώμα και νερό) και αποκτούν την απαραίτητη μηχανική αντοχή τους με ψήσιμο σε  πολύ υψηλές θερμοκρασίες μέσα σε ειδικούς κλιβάνους κεραμικής. Μπορούν να φέρουν διακόσμηση, χρωματισμό, υάλωση ή άλλη επεξεργασία στην επιφάνεια  που να αποδίδει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στη σύγχρονη γλυπτική, πολλά έργα πλάθονται αρχικά στον πηλό και στη συνέχεια μεταφέρονται σε κάποιο άλλο, πιο ανθεκτικό υλικό.

Η γύψος  που χρησιμοποιείται στις καλλιτεχνικές δημιουργίες είναι μία λευκή σκόνη που προέρχεται από ορυκτό του ασβεστίου μετά από μερική αφυδάτωση. Αναμιγνύεται με το νερό και παράγει μια εύπλαστη μάζα, που μπορεί να δουλευτεί με τα χέρια ή να χυτευθεί σε καλούπι (το οποίο συνήθως έχει προκύψει από ένα πήλινο έργο). Όταν στεγνώσει η γύψος, το έργο που προκύπτει είναι αντίγραφο του αρχικού, που όμως μπορεί να δουλευτεί περεταίρω και είτε να αποτελέσει αυτόνομο έργο είτε να αντιγραφεί σε άλλο υλικό, όπως ο μπρούντζος. 

Πολλά μέταλλα έχουν χρησιμοποιηθεί στη γλυπτική, με συνηθέστερα τον μπρούντζο (κράμα χαλκού) και τον σίδηρο. Η επεξεργασία τους γίνεται με χύτευση ή σφυρηλάτηση ή εφελκυσμό ή συγκόλληση και η επιφάνειά τους μπορεί να φέρει κάποια τεχνητή πατίνα (επεξεργασία προστασίας αλλά και χρωματισμού). Στο τέλος, συνήθως φέρει κάποιο προστατευτικό υλικό για μεγαλύτερη αντοχή στους παράγοντες φθοράς. Στη σύγχρονη γλυπτική πολύ συχνή είναι η χρήση ανοξείδωτων μετάλλων ή κραμάτων με ιδιαίτερη αντοχή στη φθορά.  

Η λάξευση της πέτρας αποτελεί ένα από τους πιο κλασσικούς τρόπους γλυπτικής και έχει χρησιμοποιηθεί τόσο σε μάρμαρο όσο και σε άλλους τύπους πέτρας όπως ο πωρόλιθος και ο γρανίτης. Γίνεται με λιθοξοϊκά εργαλεία και απαιτεί εκτός από επιδεξιότητα και μυϊκή δύναμη. Τα φυσικά χαρακτηριστικά του λίθου πολλές φορές  επηρεάζουν και το σχήμα του έργου, όπως για παράδειγμα η δυνατότητα ή όχι λάξευσης λεπτομερειών. 

Η γλυπτική σε ξύλο αποτελεί μια πολύ παλιά και διαδεδομένη τεχνική που πραγματοποιείται με εργαλεία ξυλογλυπτικής ή ξυλοκοπτικής. Ένα έργο μπορεί να αποτελείται από ένα ή περισσότερα είδη ξύλου, τα φυσικά χαρακτηριστικά των οποίων μπορεί να καθορίζουν και κάποια χαρακτηριστικά του έργου, όπως το μέγεθος, ο όγκος, η επεξεργασία της επιφάνειας και η τελική εμφάνιση. 

Μια ιδιαίτερη κατηγορία έργων είναι αυτά που πλάθονται σε πεπιεσμένο χαρτί, ειδικά επεξεργασμένο και συνήθως επιχρωματισμένο. Επίσης, κάποια έργα έχουν δημιουργηθεί από χαρτόνια, χαρτί εφημερίδας ή υλικά συσκευασίας μετά από κατάλληλη επεξεργασία με κόλλες ή βερνίκια. 

Οι εξελίξεις στην τεχνολογία υλικών προσφέρουν στους καλλιτέχνες τη δυνατότητα να πειραματιστούν με διάφορα νέα υλικά, συνήθως πολυμερή που έχουν κατασκευαστεί για άλλες εφαρμογές. Συνήθως είναι υλικά που διαμορφώνονται σε καλούπια, όπως πλαστικά και πολυεστέρες, που χρησιμοποιούνται πια και για την έκφραση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Οι σύγχρονοι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο την κατασκευή, δηλαδή τη δημιουργία ενός έργου τέχνης από την ένωση πολλών αντικειμένων που προϋπήρχαν, χωρίς να μεσολαβεί πλάσιμο ή λάξευση. Στις κατασκευές συμπεριλαμβάνονται κινητικά έργα, με ήχο ή και φως, που μπορεί να εμπεριέχουν οτιδήποτε, από βίντεο-προβολή έως τμήματα έμβιων όντων.