Στην πρακτική ενός εργαστηρίου συντήρησης χαρτιού, ο χημικός καθαρισμός με οργανικούς χημικούς διαλύτες (αιθανόλη, ακετόνη, κ.λπ) αποτελεί μία διαδικασία που δεν απαιτείται συχνά ή εκτεταμένα. Πραγματοποιείται μόνο τοπικά για την αφαίρεση υπολειμμάτων και λεκέδων από κεριά, κόλλες, σελοτέιπ, κ.λπ. Αντίθετα, η εφαρμογή υγρασίας ή νερού, ή ακόμα και η εμβάπτυνση του έργου σε υδάτινο μπάνιο, φυσικά με κατάλληλη προετοιμασία, αποτελούν κοινές εργασίες συντήρησης. Ο υγρός καθαρισμός αποσκοπεί στην δεύτερη περίπτωση στην απομάκρυνση της υδατοδιαλυτής οξύτητας του χαρτιού.

Συχνά για καλύτερα αποτελέσματα το έργο τοποθετείται σε τράπεζα χαμηλής πίεσης. Αμέσως μετά την εφαρμογή τους, ο διαλύτης ή η υγρασία απορροφούνται γρήγορα μέσω των μικροσκοπικών οπών της τράπεζας, οπότε ο χρόνος επίδρασης ελαχιστοποιείται.

Του χημικού/υγρού καθαρισμού προηγείται απαραίτητα προκαταρκτικός έλεγχος της διαλυτότητας μελανιών και χρωματικών μιγμάτων.