Υπέρυθρη ανακλαστογραφία

Η απεικόνιση της ανακλώμενης υπέρυθρης ακτινοβολίας ή Υπέρυθρη Ανακλαστογραφία είναι μία μη επεμβατική τεχνική, η οποία εφαρμόζεται ευρέως στον τομέα στην μελέτης και της συντήρησης των έργων τέχνης εδώ και αρκετές δεκαετίες.  Η μελέτη πραγματοποιείται φωτίζοντας το έργο με  ορατό φως ημέρας (ή φωτιστικές πηγές που το προσομοιάζουν), το οποίο περιέχει μία επαρκή ποσότητα υπέρυθρης ακτινοβολίας. Με ειδικούς ανιχνευτές (κάμερες) καταγράφεται μόνο η υπέρυθρη ακτινοβολία που ανακλάται. Η διεισδυτική ικανότητα της υπέρυθρης ακτινοβολίας, ανάλογα βέβαια και με διάφορους παράγοντες που εξαρτώνται από το ίδιο το έργο, τα λειτουργικά χαρακτηριστικά της κάμερας και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά της διάταξης παρατήρησης, καθιστά δυνατή την αποκάλυψη υποκείμενων ζωγραφικών στοιχείων που δεν είναι αντιληπτά στο γυμνό μάτι, όπως προσχέδια και pentimenti (μεταμέλειες-αλλαγές του ζωγράφου κατά την εκτέλεση της ζωγραφικής), περιοχών επιζωγραφίσεων, κ.λπ. Επίσης, παρέχει αρχικές ενδείξεις για τη φύση ορισμένων υλικών.