Στην ιστορική εξέλιξη του ανθρώπου, η στοιχειώδης φροντίδα για τη διαφύλαξη και συντήρηση συγκεκριμένων αντικειμένων από τη φθορά του χρόνου και η μέριμνα για τη διαφύλαξη της πρωταρχικής τους μορφής, η οποία σχετιζόταν με την επιβίωση, τις μεταφυσικές ανησυχίες και με την ταυτότητα του ανθρώπου είναι τόσο παλαιά όσο και το ενδιαφέρον του για τη διάσωση και διατήρηση της ιστορικής του ύπαρξης μέσα στο διάβα του χωροχρόνου.
Το έργο τέχνης ως λόγος του ανθρώπου εκδηλώνεται μέσω της ύλης. Κατά συνέπεια, υπόκειται και αυτό στις διεργασίες των φυσικών νόμων που διέπουν τον πλανήτη μας.
Ο άνθρωπος προσπάθησε με διάφορους τρόπους και μεθόδους να περιορίσει και στο μέτρο του δυνατού να αναστείλει όλους εκείνους τους φθοροποιούς παράγοντες που συντελούν στη φυσική καταπόνηση των υλικών στοιχείων του έργου τέχνης, με απώτερο στόχο την παράταση της μακροζωίας του.
Με την πάροδο των αιώνων, η προσπάθεια αυτή απέκτησε και επαγγελματικό χαρακτήρα και σήμερα το χώρο της συντήρησης αρχαιοτήτων και έργων Τέχνης πλαισιώνουν επαγγελματίες με υψηλό επιστημονικό επίπεδο.