Έρευνα: Κατά τη φωτογράφηση στο υπεριώδες παρατηρείται ότι το έργο καλύπτεται από βερνίκι που φθορίζει στην ορατή περιοχή του φάσματος με γαλάζιο χρώμα. Επίσης, τα σημεία και οι περιοχές της ζωγραφικής επιφάνειας που είχαν υποστεί φθορές ή νεότερες επεμβάσεις και επιζωγραφίσεις είναι ορατά ως μαύρα στίγματα. Εξετάζοντας το έργο με την κάμερα πολυφασματικής απεικόνισης αποκαλύφθηκαν πληροφορίες που δεν φαίνονται με γυμνό μάτι, αλλά υπήρχαν και βρίσκονταν κάτω από τη ζωγραφισμένη επιφάνεια, όπως η υπογραφή του Luca Giordano,η χρονολογία 1653 και ο ένας πλήρως ζωγραφισμένος. Εργασίες συντήρησης: Αρχικά, με τη βοήθεια του στερεομικροσκοπίου και τη χρήση του κατάλληλου χημικού διαλύτη αφαιρέθηκε το παλιό, οξειδωμένο βερνίκι, χωρίς να επηρεαστεί και να αφαιρεθεί η παλαιότερη αισθητική αποκατάσταση. Στη συνέχεια, αποφασίστηκε να γίνει αφαίρεση της παλιάς αισθητικής αποκατάστασης με σκοπό να απομακρυνθούν τυχόν επιζωγραφίσεις. Έτσι αποκαλύφθηκε το μονόγραμμα AD (Albrecht Dürer) διότι ο Luca Giordano είχε ζωγραφίσει αυτός το έργο και το είχε πουλήσει ως έργο του Dürer στον Ηγούμενος της μονής της Τσερτόζα του Σαν Μαρτίνο, στη Νάπολη για να του αποδείξει πως ήταν λάθος όταν «ισχυριζόταν με επιμονή ότι ο Λούκα ήταν ικανός να μιμηθεί όλες τις τεχνοτροπίες εκτός από εκείνη του Άλμπερτ Ντύρερ». Ο Luca Giordano είχε βάλει στην κάτω αριστερά γωνία του έργου και την δική του υπογραφή (η οποία αποκαλύφθηκε με την κάμερα πολυφασματικής απεικόνισης) και την είχε κρύψει κάτω από την κορνίζα που είχε τότε το έργο. (σύνδεση με link έργου στο site της ΕΠΜΑΣ;) 

 

Αισθητική αποκατάσταση (retouche) έγινε σε τμήματα της ζωγραφικής του πίνακα που ήταν φθαρμένα ή/και έλλειπαν. Ειδικός στόκος χρησιμοποιήθηκε, γέμισαν τα κενά και συμπληρώθηκαν με χρώμα. Για την προστασία της επιφάνειας του έργου από τη σκόνη και τις επιδράσεις του περιβάλλοντος, αλλά και για να τονιστούν τα χρώματα της ζωγραφικής τοποθετείται με ειδικό μαλακό πινέλο ένα άχρωμο, διαφανές βερνίκι.